Osoby chorujące na cukrzycę czasami całkowicie rezygnują z ćwiczeń fizycznych. Osłabienie, brak energii i strach przed hipoglikemią sprawia, że porzucają oni bieżnie, siłownie i sporty walki. Czy słusznie? Niekoniecznie.
Trening siłowy przy cukrzycy
W przypadku ćwiczeń siłowych wiele osób chorych rezygnuje z tej formy wysiłku. Powodem jest częste odczuwanie zmęczenia i osłabienie. Na samą myśl o dźwiganiu ciężkich ciężarów cukrzycy mają dość. Oczywiście nie ma się temu co dziwić – niedobór insuliny sprawia, że zmniejsza się produkcja białek mięśniowych. Dodatkowym problemem jest gorsza koordynacja i hiperglikemia, która może prowadzić do utraty przytomności. Dlatego tak ważne jest spożywanie odpowiedniej ilości węglowodanów przed treningiem oraz przyjmowanie insuliny. W przypadku osób z cukrzycą ćwiczenia siłowe nie są zabronione, jednak powinny odbywać się z zachowaniem zdrowego rozsądku. Nie zalecane jest forsowanie się i nadmierne przeciążenia.
Trening na siłowni najlepiej przeprowadzać w obecności innej osoby. Treningi nieobciążające nadmiernie ciała, są nawet wskazane i zalecane przez lekarzy. Mogą prowadzić do zmniejszenia zapotrzebowania na insulinę, a także zmniejszają ryzyko wystąpienia zmian miażdżycowych. Dodatkowym atutem ćwiczeń (nie tylko siłowych) jest pobudzenie układu krążenia i wydolności płuc. Nawet lekki trening jest w stanie poprawić samopoczucie i wytworzyć hormony szczęścia, a to w dzisiejszych czasach kluczowe – bez względu na to, czy chorujemy na cukrzycę, czy też nie.
Zaleca się, aby cukrzyk podejmował maksymalnie 3 treningi siłowe w tygodniu. Oczywiście jak zostało wcześniej wspomniane – nie powinny to być treningi intensywne. Mimo iż w przypadku cukrzyków najbardziej zaleca się jogging, pływanie czy jazdę rowerem, ćwiczenia na siłowni również są dozwolone, nie mogą jednak to być ćwiczenia z dużymi ciężarami. Trening przy cukrzycy ma na celu pobudzenie całego ciała przez około 45-60 minut, bez forsowania tempa.
Jeśli planujemy ćwiczyć siłowo przez dłuższy czas, konieczne jest zabranie ze sobą dodatkowego prowiantu bogatego w węglowodany. Jeśli wystąpią pierwsze objawy hipoglikemii, ratujemy się spożywając zabrany ze sobą posiłek.
Bez względu na powyższe zalecenia, każda osoba chorująca na cukrzycę powinna najpierw skonsultować się z lekarzem, a dopiero potem wdrożyć regularne treningi siłowe. Przyda się również cierpliwość oraz obserwacja organizmu.
Czy cukrzyk może wykonywać trening wytrzymałościowy?
Nie od dziś wiadomo, że regularne uprawianie sportów zapobiega powstawaniu cukrzycy typu drugiego, a także spowalnia powikłania, które występują w jej przypadku. Jednak lekarz informujący pacjenta, ćwiczenia fizyczne są wskazane, ma najczęściej na myśli umiarkowany wysiłek fizyczny. Jednak wiele osób chce kontynuować uprawianie sportów wytrzymałościowych na nieco wyższych obrotach. Bieganie maratonów i pokonywanie sporych odcinków rowerem nie jest całkowicie zabronione, a wręcz przeciwnie, może pomóc utrzymać odpowiedni poziom glukozy we krwi i zachować odpowiednią masę ciała, wykluczając hipoglikemię. Oczywiście wszystko to musi iść w parze ze zdrowym rozsądkiem, a podstawą jest odpowiednia dieta, bez której ani rusz. Zaleca się więc, aby przed przystąpieniem do intensywnego wysiłku wytrzymałościowego, skonsultować się wcześniej z diabetologiem.
Podczas treningów wytrzymałościowych, np. bieganiu długich dystansów, powinniśmy całkowicie unikać sytuacji, gdzie poziom glukozy we krwi jest niski. Niezbędne będzie więc uzupełnienie węglowodanów przed treningiem – ich ilość jest uzależniona od poziomu cukru we krwi i czasu trwania treningu. Osoby chorujące na cukrzycę, powinny regularnie badać poziom glukozy we krwi – najlepiej zakupić odpowiednie do tego urządzenie. Podczas treningów absolutną podstawą jest posiadanie jakiegokolwiek łatwo przyswajalnego źródła węglowodanów (poleca się używanie batonów energetycznych, które można z powodzeniem schować w kieszeni kurtki lub spodni). Każda osoba chorująca na cukrzycę i uprawiająca sport, powinna mieć przy sobie opaskę dla diabetyków – chociaż najbardziej zaleca się treningi z innymi osobami.
Cukrzyca a sztuki walki
W przypadku sportów walki sytuacja jest podobna jak przy sportach siłowych i wytrzymałościowych. Można rzec, że sporty walki łącza siłę fizyczną i wytrzymałość. Wymagają od zawodnika świetnej kondycji, koordynacji ruchowej, siły i energii. Dlatego dla osób chorych na cukrzycę sytuacja staje się jeszcze bardziej skomplikowana. Czy to oznacza, że nie wolno uprawiać sztuk walki? Oczywiście, że nie, będzie to jednak wymagało większego przygotowania.
Dietetyk powinien przygotować odpowiednią dietę i dokładnie opisać pacjentowi, kiedy przyjmować poszczególne produkty. Podczas treningu sztuk walki, cukrzyk powinien mieć ze sobą batona energetycznego i wodę. Nie wolno zapominać również o glukometrze i specjalnej opasce dla chorujących na cukrzycę. Osoby, z którymi trenujemy również powinny być poinformowane o naszych dolegliwościach – na wszelki wypadek.
Podsumowanie
Reasumując – uprawianie sportów siłowych, wytrzymałościowych i sztuk walki nie jest zabronione dla osób chorujących na cukrzycę. Jednak powinno się zachować szczególną ostrożność. Konieczna jest konsultacja z lekarzem i odpowiednia dieta. Trening przy cukrzycy nie powinien być intensywny, szczególnie na samym początku. Jeśli to wszystko zostanie połączone, powiedzenie „sport to zdrowie” będzie tutaj jak najbardziej prawdziwe.